Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 3 czerwca 2024
w Esensji w Esensjopedii

All Traps On Earth
‹A Drop of Light›

EKSTRAKT:90%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułA Drop of Light
Wykonawca / KompozytorAll Traps On Earth
Data wydania16 listopada 2018
Wydawca AMS Records
NośnikCD
Czas trwania63:31
Gatunekrock
EAN8016158330038
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
W składzie
Miranda Brand, Johan Brand, Thomas Johnson, Erik Hammarström, Fredrik Lindborg, Karl Olandersson, Magnus Båge, Matthias Båårh, Phil Mercy
Utwory
CD1
1) All Traps On Earth18:15
2) Magmatic Warning16:09
3) Omen12:59
4) First Step02:03
5) Bortglömda Gårdar14:03
Wyszukaj / Kup

Tu miejsce na labirynt…: Przerwane milczenie może stać się… platyną
[All Traps On Earth „A Drop of Light” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Po paru latach pełnego niepokoju oczekiwania chciałoby się wreszcie pełną piersią zakrzyknąć: Änglagård powrócił! Ale czy na pewno? I tak, i nie. Tak, bo na omawianej najnowszej płycie gra aż trzech muzyków tej legendarnej szwedzkiej formacji. Nie, ponieważ nie posłużyli się oni mile łechtającym uszy szyldem grupy. Przyjęli nową nazwę – All Traps On Earth. Lecz nagrany przez nich album „A Drop of Light” bez wątpienia ucieszy wszystkich wielbicieli Änglagård.

Sebastian Chosiński

Tu miejsce na labirynt…: Przerwane milczenie może stać się… platyną
[All Traps On Earth „A Drop of Light” - recenzja]

Po paru latach pełnego niepokoju oczekiwania chciałoby się wreszcie pełną piersią zakrzyknąć: Änglagård powrócił! Ale czy na pewno? I tak, i nie. Tak, bo na omawianej najnowszej płycie gra aż trzech muzyków tej legendarnej szwedzkiej formacji. Nie, ponieważ nie posłużyli się oni mile łechtającym uszy szyldem grupy. Przyjęli nową nazwę – All Traps On Earth. Lecz nagrany przez nich album „A Drop of Light” bez wątpienia ucieszy wszystkich wielbicieli Änglagård.

All Traps On Earth
‹A Drop of Light›

EKSTRAKT:90%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułA Drop of Light
Wykonawca / KompozytorAll Traps On Earth
Data wydania16 listopada 2018
Wydawca AMS Records
NośnikCD
Czas trwania63:31
Gatunekrock
EAN8016158330038
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
W składzie
Miranda Brand, Johan Brand, Thomas Johnson, Erik Hammarström, Fredrik Lindborg, Karl Olandersson, Magnus Båge, Matthias Båårh, Phil Mercy
Utwory
CD1
1) All Traps On Earth18:15
2) Magmatic Warning16:09
3) Omen12:59
4) First Step02:03
5) Bortglömda Gårdar14:03
Wyszukaj / Kup
Änglagård jest trochę jak widziadło. Pojawia się na krótko, dokumentuje swoje istnienie fantastycznymi płytami, a potem znika na długie lata, by znienacka powrócić. Po jakimś czasie historia powtarza się. I tak już trzy razy. Ostatnim studyjnym dziełem szwedzkiego zespołu jest doskonały krążek „Viljans Öga”, wydany w 2012 roku. Potem pojawiły się jeszcze tylko wydawnictwa koncertowe: album „Prog på Svenska – Live in Japan” (2014) oraz – zarejestrowane w lutym cztery lata temu – DVD „Live: Made in Norway” (2017). Po czym zapadło milczenie. Przedłużające się. Denerwujące. Wywołujące przypuszczenie, że grupa po raz kolejny zniknęła z firmamentu największych współczesnych gwiazd rocka progresywnego. Jesienią ubiegłego roku okazało się wreszcie, czym było ono spowodowane. Okazało się bowiem, że trzej muzycy z najnowszego składu Änglagård – w tym jego lider Johan Brand (Högberg) – zaangażowali się w nowy projekt, który ostatecznie ochrzcili nazwą All Traps On Earth.
Brand – grający w All Traps On Earth na gitarach (solowej i basowej), instrumentach klawiszowych i perkusyjnych oraz udzielający się wokalnie (w jednym utworze) – zaprosił do współpracy klawiszowca Thomasa Johnsona (który, jak się przez jakiś czas wydawało, na dobre poświęcił się pracy naukowej jako fizyk specjalizujący się w teorii fuzji plazmy) oraz perkusistę i perkusjonalistę Erika Hammarströma (jednocześnie udzielającego się w symfoniczno-rockowej formacji Brighteye Brison). Skład uzupełniła jeszcze ciemnoskóra wokalistka Miranda Brand, córka Johana. Ale nie tylko ich można usłyszeć na albumie „A Drop of Light”. W jego realizacji gościnnie wzięła bowiem udział także czwórka jazzowych specjalistów od instrumentów dętych: saksofonista i klarnecista Fredrik Lindborg (trio LSD), trębacz Karl Olandersson (Trinity, Beat Funktion) oraz fleciści Magnus Båge (własny Kwartet) i Matthias Bååth. Ostatnim muzykiem zaproszonym do udziału w projekcie był brytyjski gitarzysta Phil Mercy, od czasu do czasu kooperujący z folkowo-progresywną grupą Thieves’ Kitchen, w której w wolnych chwilach grywa Johnson.
Proces powstawania „A Drop of Light” był rozciągnięty w czasie. Muzycy nie wyznaczyli sobie żadnego konkretnego terminu, zabierali się do pracy, gdy akurat mieli czas, ochotę i natchnienie. Pierwsze fragmenty nagrali w 2014, a ostatnie w 2018 roku. Korzystali ze studiów w Sztokholmie, Berlinie i angielskim Watchfield (gdzie swoje partie zarejestrował Mercy). Na koniec gotowy materiał oddali w ręce właścicieli niezależnej włoskiej firmy płytowej AMS Records, działającej w niewielkim lombardzkim miasteczku Segrate nieopodal Mediolanu. Efekt ich wytężonych działań trafił do sklepów w połowie listopada ubiegłego roku – jako kompakt bądź podwójny krążek winylowy. I od razu wzbudził skojarzenia z dokonaniami… Änglagård. Inaczej zresztą, biorąc pod uwagę skład kwartetu, być nie mogło. Także dlatego, że stylistycznie muzyka All Traps On Earth lokuje się w tym samych rejestrach. Ale „lokuje się” nie oznacza, że jest identyczna. O czym decyduje przede wszystkim udział w sesjach wymienionych już wcześniej muzyków jazzowych, którzy nie są jedynie kwiatkiem do kożuszka. Dzięki nim w wielu momentach twórczość nowego zespołu Johana przypomina dorobek takich tuzów progresywnego jazz-rocka, jak Magma, King Crimson czy formacji tworzących niezapomnianą tak zwaną scenę Canterbury.
Na płytach Änglagård dominowały zazwyczaj rozbudowane, kilkunastominutowe kompozycje; ten chwalebny obyczaj Brand przeniósł również do All Traps On Earth. Nie jest jednak, co oczywiste, wielką sztuką stworzyć utwór, który ciągnąłby się w nieskończoność, wywołując przy tym znużenie słuchacza. Prawdziwą maestrią jest przez cały ten czas przykuwać jego uwagę, zaskakiwać zmianami tempa i nastroju, wzbudzać efekt „wow!” smaczkami aranżacyjnymi. Na „A Drop of Light” wszystko to jest – na dodatek w idealnie dobranych proporcjach. Wszak Szwedzi są świetnymi multiinstrumentalistami, z wielkim rozmachem wykorzystującymi przede wszystkim możliwości, jakie dają instrumenty klawiszowe i elektroniczne (vide syntezatory, organy, fortepian, fortepian elektryczny, mellotron, klawinet). A jeśli na czymś grać nie potrafią, jak na przykład na dęciakach, to nie wahają się sięgnąć po pomoc innych. Skutkiem tego jest aranżacyjny rozmach. Właśnie: rozmach! Ale bez zbędnego przepychu. Tu każdy instrument ma swoje miejsce, dopełnia obrazu. Niekiedy pojawia się tylko po to, by wydobyć z niego kilka dźwięków, a potem znika, ustępując miejsca kolejnemu.
Podróż do świata All Traps On Earth zaczyna się od osiemnastominutowego utworu zatytułowanego – nie, to nie błąd! – „All Traps On Earth”. Już jego pierwsze minuty dowodzą, że mimo pewnych podobieństw album ten nie będzie kopią dokonań Änglagård. W introdukcji do uszu słuchaczy dociera bowiem początkowo głównie operowa wokaliza Mirandy Brand, której towarzyszy nastrojowe syntezatorowo-mellotronowe tło. Trwa to przez kilkadziesiąt sekund – do momentu, w którym z wielką mocą na arenę wkracza cały zespół. Wspomagany przez nałożone na siebie ścieżki saksofonów Fredrika Lindborga. Skojarzenia z King Crimson wydają się naturalne, tym bardziej że członkowie sekcji rytmicznej – to jest Thomas Johnson i Erik Hammarström – mają naturalną skłonność do kombinowania i szukania niekonwencjonalnych rozwiązań. To również łączy Szwedów z formacją prowadzoną przez Roberta Frippa. Około ósmej minuty utworu ma miejsce istotna zmiana: grupa pokornieje, a na plan pierwszy wybijają się delikatne dęciaki. Nie trwa to wprawdzie zbyt długo, ale powraca w kolejnych fragmentach. Do samego końca bowiem muzycy zmieniają nastroje, podbijają napięcie, aby potem skutecznie łagodzić emocje.
W „Magmatic Warning” – tytuł nie jest chyba przypadkiem i ma najzupełniej świadomie kojarzyć się z legendarną grupą Christiana Vandera – jest znacznie więcej nawiązań do fusion. Chociaż otwarcie – fortepian, syntezator i przewijająca się w tle skrzydłówka – jeszcze tego nie zwiastuje. Dopiero z czasem, gdy Hammarström sięga po wibrafon, robi się naprawdę jazzowo. Zwłaszcza kiedy do Erika dołącza z jednym ze swoich saksofonów Fredrik Lindborg. Mimo tych inklinacji, mogących przywodzić na myśl początki kariery Christiana Burcharda i najwcześniejsze wcielenie jego krautrockowej grupy Embryo, narracyjny rozmach All Traps On Earth jednoznacznie kojarzy się z progresem z lat 70. ubiegłego wieku. A wrażenie to pogłębia się z biegiem czasu – końcówka jest już nie tylko symfoniczna, ale i monumentalna (i w niczym nie przeszkadzają tu ani dęciaki, ani natchnione wokalizy Mirandy). W przywodzącym z kolei na myśl klasyczny horror Richarda Donnera utworze „Omen” (jednym z krótszych, bo zaledwie… trzynastominutowym) kwartet – adekwatnie do tematu – wprowadza mrok i niepokój. Nie rozwiewają go nawet, o dziwo!, dźwięki saksofonu i fletów.
Zaskakującym przerywnikiem jest dwuminutowa miniatura „First Step” – głównie dlatego, że ma ilustracyjny charakter (tym samym mogłaby zaistnieć jako fragment ścieżki dźwiękowej do filmu) i że solowa partia fortepianu akustycznego przerywana jest tu orkiestrowymi wstawkami syntezatorów i organów. Jest też jednak wielce pożądanym interludium przed kolejnym (i zarazem ostatnim) bardzo mocnym akcentem płyty – „Bortglömda Gårdar”. Jedynym utworem, w którym Miranda i Johan (córka i ojciec) śpiewają konkretny tekst (na dodatek w języku ojczystym). Również w tym numerze progres w stylu King Crimson i Änglagård (to, jak się okazuje, jest nie do uniknięcia) miesza się z jazz-rockiem (głównie w warstwie rytmicznej, choć swoje dorzucają także przewijające się przez niemal cały czas dęciaki). Hammarström raz jeszcze sięga po wibrafon i nie ma co ukrywać, że są to jedne z najmilszych fragmentów utworu, tym bardziej kiedy zaczyna dialogować z fletem i syntezatorem. Po wspaniałym „Hybris” (1992), od którego ponad ćwierć wieku temu zaczął się konsekwentny marsz Szwedów ku wielkości i sławie, oraz nie mniej fascynującym „Viljans Öga”, „A Drop of Light” to kolejne arcydzieło, jakie wyszło spod ręki Johana Branda. Czy stanie się ono początkiem nowej drogi w karierze artysty, czy też okaże tylko lśniącą wspaniałym blaskiem efemerydą na wzór innej szwedzkiej supergrupy Morte Macabre i jej jedynego wydawnictwa „Symphonic Holocaust” (1998) – dowiemy się zapewne dopiero za kilka lat. Ale chyba nikt nie psioczyłby, gdyby Änglagård i All Traps On Earth funkcjonowały niezależnie od siebie i w miarę regularnie (nie wymagajmy bowiem za dużo) nagrywały nowe albumy.
koniec
10 stycznia 2019
Skład:
Miranda Brand – śpiew, wokalizy
Johan Brand – syntezatory, organy, fortepian elektryczny, mellotron, klawinet, gitara elektryczna, gitara basowa, instrumenty perkusyjne, śpiew (5)
Thomas Johnson – fortepian, fortepian elektryczny, mellotron, syntezatory, organy, klawinet
Erik Hammarström – perkusja, instrumenty perkusyjne, wibrafon, marimba, ksylofon, dzwonki
Gościnnie:
Fredrik Lindborg – klarnet basowy, saksofon barytonowy, saksofon tenorowy, saksofon altowy, saksofon sopranowy
Karl Olandersson – trąbka, skrzydłówka
Magnus Båge – flet poprzeczny
Matthias Båårh – flet basowy, flet poprzecznym flet altowy, flet tenorowy
Phil Mercy – gitara elektryczna

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Tu miejsce na labirynt…: Poezja otwieranych drzwi percepcji
Sebastian Chosiński

30 V 2024

Na „Not a Bootleg 2” trafił koncert, jaki freejazzowy kwartet Ślina zagrał w październiku 2021 roku w krakowskim klubie RE. Dwa lata i dwa miesiące później wrocławianie wrócili na tę scenę i ponownie zaprezentowali występ, który tak bardzo im samym przypadł do gustu, że zdecydowali się go upublicznić w postaci czwartego albumu serii zawierającej „oficjalne bootlegi”.

więcej »

Tu miejsce na labirynt…: Podróż w nieznane
Sebastian Chosiński

28 V 2024

„Not a Bootleg” to seria „oficjalnych bootlegów” wrocławskiego kwartetu freejazzowego Ślina. Średnio ukazuje się, jak dotąd, jeden na rok. Trzecie wydawnictwo z cyklu zawiera godzinny występ, jaki zespół dał w mieszczącej się w jego rodzinnym mieście Klubokawiarni Recepcja w listopadzie 2022 roku.

więcej »

Tu miejsce na labirynt…: Od gitarowego brudu do morskich głębin
Sebastian Chosiński

24 V 2024

Publikując pod koniec kwietnia „FOS” i „Sekundę”, GAD Records domknął kompaktową reedycję archiwalnej serii SBB „Radio Sessions”. Do znanych już wcześniej wersji winylowych dołączyło tym samym sześć utworów bonusowych powstałych w sierpniu 1975 i marcu 1977 roku. W sumie to – na obu krążkach – pięćdziesiąt minut dodatkowej, chociaż publikowanej już przed laty, muzyki.

więcej »

Polecamy

Murray Head – Judasz nocą w Bangkoku

A pamiętacie…:

Murray Head – Judasz nocą w Bangkoku
— Wojciech Gołąbowski

Ryan Paris – słodkie życie
— Wojciech Gołąbowski

Gazebo – lubię Szopena
— Wojciech Gołąbowski

Crowded House – hejnał hejnałem, ale pogodę zabierz ze sobą
— Wojciech Gołąbowski

Pepsi & Shirlie – ból serca
— Wojciech Gołąbowski

Chesney Hawkes – jeden jedyny
— Wojciech Gołąbowski

Nik Kershaw – czyż nie byłoby dobrze (wskoczyć w twoje buty)?
— Wojciech Gołąbowski

Howard Jones – czym właściwie jest miłość?
— Wojciech Gołąbowski

The La’s – ona znowu idzie
— Wojciech Gołąbowski

T’Pau – marzenia jak porcelana w dłoniach
— Wojciech Gołąbowski

Zobacz też

W trakcie

zobacz na mapie »
Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.