„Ciemnorodni” to pierwszy tom trylogii, więc tak naprawdę jest to wprowadzenie Czytelników w rzeczywistość, jaką autorka sobie wymyśliła. Na świecie żyją dwie główne rasy – Ciemno i Światłorodni. Ok., jest jeszcze ta trzecie, zła, żyjąca gdzieś na Rubieżach i uznawana za raczej kierującą się instynktem niźli rozumem. Na skutek klątwy Ciemnorodni mogą spokojnie egzystować jedynie nocą – każdy, choćby najmniejszy promień światła ich spopiela. To pozbawieni wzroku, lecz posługujący się sonem fani techniki i zagorzali przeciwnicy magii. Choć i wśród nich zdarzają się osoby nią obdarzone, ale publiczne przyznanie się do takich zdolności wiąże się, w pewnym stopniu, z wykluczeniem społecznym. Światłorodni są natomiast przeciwieństwem Ciemnych. Dla nich zabójcza jest ciemność, a do spraw magii podchodzą z wyrozumiałością.
Sam pomysł na taki podział – Światło i Ciemnorodnych jest niezwykle ciekawy, a przynajmniej ja nie spotkałam się wcześniej z podobnym, takim, w którym to co zabija jednych, drugim pozwalało żyć i odwrotnie.
Jeśli chodzi o akcję, to od początku coś się dzieje. Ba!, nawet od pierwszej strony autorka zadbała żeby Czytelnikowi nie było nudno. Bohaterowie stworzeni przez Sinclair są od siebie różni, nie zlewają się w jeden zbiorowy organizm. W tej kwestii autorka poradziła sobie w sposób więcej niż zadowalający.
Z chęcią sięgnę kolejne tomy, gdyż wydarzenia przedstawione w "Ciemnorodnych" wcale nie należały do przewidywalnych i jestem ciekawa, co też się dalej wydarzy.
Polecam.