Niezwykły portret Szutki - miasta będącego największym skupiskiem Romów na Bałkanach, nieoficjalnej światowej stolicy Romów. Szutka to również miasto rekordów. Nieważne, w jakiej konkurencji, ważne, żeby być najlepszym. W wywołującej chwilami zawrót głowy podróży poznajemy kolejne barwne charaktery...

Dziwny dokument – i właśnie przez tą dziwność dla jednych będzie genialny, dla innych nużący. Niestety zaliczam się do tej drugiej grupy. „Księga rekordów Szutki” to film oryginalny, groteskowy, zbliżony w swej formie dużo bardziej do twórczości Emira Kusturicy, niż do kina prezentującego obce kultury, ale chyba temat lepiej sprawdziłby się w fabularnej komedii. Bo historie mieszkańców cygańskiego miasteczka, w którym każdy chce być w czymś rekordzistą (czy chodzi o gołębie czy pirackie nagrania) mają potencjał, ale ze względu na formę trudno uwierzyć w ich prawdziwość, a właściwy dla dokumentu brak właściwej fabuły powoduje, że film z czasem nieco nuży. Ciekawe jest jednak jak baśniową rzeczywistość udaje się wykreować - pojawiająca się przez chwilę uwaga, że Unia Europejska za mało pomaga temu regionowi, jest zgrzytem, gdyż zdaje się pochodzić z zupełnie innej bajki...