Zenon Kosidowski
Zenon Kosidowski
| Imię | Zenon |
| Nazwisko | Kosidowski |
Notka biograficzna
Zenon Kosidowski urodził się w 1898 roku w Inowrocławiu w rodzinie inteligenckiej, był ciotecznym bratem Arkadego Fiedlera. Ukończył Gimnazjum Klasyczne w Poznaniu, zmobilizowany do armii pruskiej walczył pod Verdun. Po dezercji uczestniczył w powstaniu wielkopolskim. Studiował na Uniwersytecie Poznańskim i Uniwersytecie Jagiellońskim.
Zadebiutował w 1919 roku jako poeta. Od 1928 roku był dyrektorem poznańskiej rozgłośni Polskiego Radia, od 1934 roku prezesem Związku Zawodowego Literatów Polskich w Poznaniu, a od 1937 roku wicedyrektorem Polskiego Radia w Warszawie. W roku 1938 został laureatem Srebrnego Wawrzynu Polskiej Akademii Literatury.
Po wybuchu drugiej wojny światowej dotarł do Portugalii, a następnie USA, gdzie m.in. wykładał na Uniwersytecie w Los Angeles.
W 1952 roku wrócił do kraju i podjął z konieczności – nie mając żadnych środków do życia – działalność pisarską. Wydał: „Gdy słońce było bogiem” (1956), „Królestwo złotych łez” (1960), „Opowieści biblijne” (1965), Rumaki Lizypa (1965) i „Opowieści ewangelistów” (1979).
Zmarł w Warszawie w 1978 roku.
Teksty w Esensji
Książki – Publicystyka
Utwory powiązane
Autor
– kanał informacyjny ogólny [pomoc…]
