Charlie i Phil, po tym, jak przygotowana przez nich kampania promująca płatki owocowe nie odnosi sukcesu, zostają wyrzuceni z pracy. Oznacza to, że nie będą sobie już mogli pozwolić na oddawanie synów do ekskluzywnego przedszkola Chapman Academy, prowadzonego przez pannę Gwyneth Harridan. Charlie, bezskutecznie poszukując zajęcia i opiekując się czteroletnim synem Benem w czasie, gdy jego żona Kim jest w pracy, wpada na błyskotliwy pomysł. Jeśli on i Phil są w stanie zajmować się dwójką dzieci, to dadzą sobie bez problemów radę z dziesiątką. Postanawiają założyć przedszkole ‘Małolaty u Taty’.

Eddie Murphy – najlepiej zarabiająca gwiazda kina lat 80., a i jeszcze dekadę temu najpopularniejszy czarnoskóry komik – po serii kolejnych niewypałów z gatunku filmów dla dorosłych, odniósł niespodziewanie ogromny sukces familijnymi „Grubym i chudszym” oraz „Dr. Doolittle”. Wraz z intronizacją przyszło niestety zaszufladkowanie, toteż Eddiego możemy ostatnio oglądać jedynie w takim infantylnym kinie. Ale co by nie mówić, „Gruby i Chudszy” to przy „Małolatach u Taty” niemal arcydzieło. Szkoda mi Murphy’ego, z filmu na film jest coraz bardziej fatalny i wyraźnie widać, że sam się swoim nowym emploi męczy.

No niestety, kino familijne w złym znaczeniu tego słowa - czyli rodzice umrą z nudów. Jedyny ciekawy kawałek gry aktorskiej to Angelica Houston, ale mało jej na ekranie. Murphy okropny, niestety.