Czarna komedia o przeciętnych ludziach, zmagających się ze swym losem u schyłku dwudziestego wieku. Film o pluciu na pociąg, złej pogodzie, bombie atomowej, wystrzeliwaniu ludzkiej spermy do konstelacji Andromeda, ale także o niewierności, oraz o ludziach, którzy zabili innych ludzi. Kalejdoskop ekscentrycznych postaci tworzy obraz okrutnego świata, wszechobecnego czarnego humoru, gdzie wszystko jest ze sobą powiązane, a życie bohaterów przypomina nieustanne deja vu.

Jak Zelenka mówi, że bomba atomowa jest zła, to tak jest w rzeczywistości. Ale zanim czeski belfer dojdzie do tego odkrywczego faktu, musi trochę utemperować nazbyt ruchliwych uczniaków. Dlatego rozpyla nudę po wszystkich kątach, udając że robi to z wielką gracją. Porywa się z motyką na słońce, próbując naśladować samego Tarantino. Jednak bęben jego maszyny losującej epizody, postaci i powiązania strasznie szwankuje, a Ryszard Rembiszewski nie kwapi się z pomocą. Honor reżysera ratuje dialog trójki Japończyków o braku przekleństw w ich rodzimym języku, zwieńczony dobitnym komentarzem pogody.