Login:
Hasło:
Pamiętaj mnie

Zapomniałem hasła	Nie mam jeszcze konta
Zaloguj przez:

dzisiaj: 29 kwietnia 2024

Esensjopedia

Magazyn CCXXXV

Pobierz magazyn

Podręcznik

Egzorcyzmy Dorothy Mills (Dorothy Mills)

Agnès Merlet
‹Egzorcyzmy Dorothy Mills›

WASZ EKSTRAKT: 0,0 %
Zaloguj, aby ocenić

Tytuł	Egzorcyzmy Dorothy Mills
Tytuł oryginalny	Dorothy Mills
Dystrybutor	Kino Świat
Data premiery	17 lipca 2009
Reżyseria	Agnès Merlet
Scenariusz	Agnès Merlet, Juliette Sales
Obsada	Carice van Houten, Jenn Murray, David Wilmot, Gary Lewis, Gavin O’Connor, Eamonn Owens, Michelle Forbes
Muzyka	Nathaniel Méchaly
Rok produkcji	2008
Kraj produkcji	Francja, Irlandia
Gatunek	thriller
Zobacz w	Kulturowskazie
Wyszukaj w	Skąpiec.pl
Wyszukaj w	Amazon.co.uk

Wyszukaj / Kup

Sprawdź cenę

Opis dystrybutora

Pogrążona w żałobie po śmierci synka, psychiatra Jane Morton, spotyka na swojej drodze zawodowej wyjątkowo trudny przypadek. Dorthy Mills, piętnastolatka z małej irlandzkiej wyspy, oskarżona zostaje o usiłowanie zabójstwa pozostającego pod jej opieką dziecka. Na miejscu zdarzenia spotyka żyjącą w ciągłym lęku, nawiedzoną przez widmo przerażającego sekretu i wrogą wobec obcych małą społeczność.

Teksty w Esensji

Filmy – Recenzje

Przemysław Romański ‹Gatunkowa pomyłka›

Filmy – Wieści

Esensja ‹Co nam w kinie gra: Gangsterzy i egzorcyści (17.07.2009)›

Tetrycy o filmie [3.00]

PD – Piotr Dobry [2]

Nie wiem, po co kręcić film z odzianą w każdej scenie Carice van Houten, skoro największymi atutami tej aktorki są piersi. Nie wiem też, po co kręcić tanią podróbę „Kultu” (z domieszką „Egzorcysty”) świeżo po jego równie badziewiastym remake’u.

MW – Michał Walkiewicz [4]

Najlepsza jest Carice van Houten, która czarująco obnosi melancholię, snuje się po deszczowych krajobrazach, a wyglądem przypomina szpiega z pamiętnej gierki „Spy versus Spy”. Reszta to siódma woda po tysiącach historii spod znaku „dziwnej wyspy” i skrywanej przez autochtonów „straszliwej tajemnicy”.

BZ – Beata Zatońska [3]

Nieudana imitacja „Kultu” Hardy’ego. Chciałoby się zanucić znowu: „ale to już było” (i w lepszym wydaniu).

Oceń lub dodaj do Koszyka w Kulturowskazie