Bohaterem opowieści jest Robert Kearns, wynalazca regulowanych wycieraczek samochodowych, który pół życia spędził na sądzeniu się z fiirmą samochodową z Detroit, którą oskarżał o kradzież swojego wynalazku.

Napisałbym, że to Erin Brockovich w spodniach, gdyby nie to, że Brockovich chodziła głównie w spodniach. Poza tym widz o niebo łatwiej mógł sympatyzować z nią niż z Kearnsem, którego przedstawia się tu jako tyleż zdolnego wynalazcę i pasjonata, co nieudolnego męża i ojca. Film unika typowo hollywoodzkiej dramatyzacji, zaś happy end jest połowiczny. Dobre role Kinneara, Mulroneya, Graham i Aldy. W sumie solidne, choć pozbawione pazura kino.

Toporne połączenie typowo amerykańskiego dramatu sądowego z dramatem obyczajowym. Historia wynalazcy interwałowych wycieraczek samochodowych jest tak samo wyprana z emocji, jak nazwa „interwałowe wycieraczki samochodowe”.