Opowieść o dwójce młodych ludzi, których na początku łączy tylko związek fizyczny, ale z czasem ich znajomość staje się coraz bardziej romantyczna.

Scenarzyści ewidentnie zapomnieli, że szkic postaci i fabuły nie wystarcza na film, ale Ivan Reitman jest starym wygą amerykańskiej komedii, więc potrafi wydobyć ze schematycznej i niedowarzonej historii trochę emocji i humoru. Oczywiście umiejętne kadrowanie ocala publiczność przed straszliwym widokami (zwłaszcza nieprzyzwoitymi kobiecymi piersiami i pośladkami), więc mamy typowe hollywoodzkie „nudge, nudge, wiesz, o co chodzi” (a w „Miłości i innych używkach” odważono się pokazać piersi Anne Hathaway i świat się nie zawalił). Film Reitmana to w sumie konserwatywna pacyfikacja alternatywnych modeli związków: relacja „no strings attached” jest oczywiście niemożliwa, a seks jest dobry, gdy wiąże się z miłością i produkcją pary. Ale da się obejrzeć, bo kilka scen bawi, a w uczucie między bohaterami można uwierzyć.