Leonid Abramowicz Józefowicz ur. się 18 XII 1947 r. w Moskwie w rodzinie urzędnika, ale dzieciństwo i młodość spędził w Permie. W r. 1970 ukończył tamtejszy uniwersytet (historię), ma tytuł kandydata (odpowiednik naszego doktora) nauk historycznych. Pracował jako nauczyciel historii w szkole średniej, pisał prace naukowe (monografia o rosyjskim ceremoniale dyplomatycznym w w. XV-XVII, zbiór szkiców historycznych „Najsłynniejsi samozwańcy”).

Jako beletrysta debiutował w roku 1977 powieścią „Zaręczyny z wolnością”, inne jego powieści (oprócz trylogii o Putilinie) to „Jeźdźcy z piasków” (na podstawie jednej z licznych legend o baronie Ungernie) i kryminał historyczny „Kazaroza” (o prowadzonym w 1920 roku śledzwie w sprawie zabójstwa aktorki i śpiewaczki Zinaidy Kazarozy).

Publikuje prozę w miesięcznikach „Znamia” i „Drużba Narodow”, recenzje w „Nowyj Mir”.