Płyta Wojciecha Majewskiego jest w całości poświęcona muzyce wielkiego rosyjskiego kompozytora Aleksandra Nikołajewicza Skriabina (1872-1915). Album zatytułowany „Wojciech Majewski gra Skriabina” składa się z 34 miniatur: preludiów, mazurków, etiud, poematów i innych. Chronologiczny układ utworów – od dziecięcego „Kanonu” (1883) aż do ostatnich „5 Preludiów op.74” (1914) – ukazuje ewolucję stylu kompozytorskiego wielkiego ekspresjonisty, który jawi się jako najwybitniejszy kontynuator „myśli” chopinowskiej. W początkowej fazie swej drogi twórczej, Skriabin komponował w sposób bezpośrednio nawiązujący do muzyki Chopina, by z biegiem lat stworzyć swój własny, awangardowy język muzyczny. Późne, dojrzałe dzieła ukazują rosyjskiego kompozytora jako nowatora, który w niezwykle oryginalny sposób rozwinął fakturę fortepianową i wytyczył nowe horyzonty rozwoju muzyki europejskiej i światowej.

Całość albumu przez swój bardzo przystępny i komunikatywny charakter, przełamuje schematyczne postrzeganie Skriabina jako twórcy hermetycznego, trudnego w odbiorze. Ze względu na bardzo wysoki stopień trudności wykonawczych, muzyka autora „Poematu ekstazy” jest nieczęsto obecna w praktyce estradowej i w katalogach płytowych – wiele spośród zarejestrowanych przez Wojciecha Majewskiego miniatur do dziś nie doczekało się publikacji na płycie polskiego pianisty. Przedsięwzięcie ma więc w dużej mierze charakter premierowy.

Dodatkowym walorem projektu jest fakt, że oprawę graficzną płyty stworzył światowej sławy artysta Rosław Szaybo – wieloletni dyrektor firmy CBS, autor okładek albumów takich artystów jak Elton John, Carlos Santana, Janis Joplin, a także (co istotne z punktu widzenia charakteru projektu Majewskiego) E. Ormandy, A. Copland czy sam Glenn Gould.

Przypadająca na rok 2015 setna rocznica śmierci A. Skriabina jest świetnym pretekstem do fonograficznej prezentacji jego dorobku twórczego.