Esmay Suiza nie była członkiem wielkiej rodziny Floty tak jak Serrano. Musiała samodzielnie torować sobie drogę, co znaczyło, że raczej nie będzie miała szansy zostania admirałem i podniesienia własnego sztandaru. Cóż, jej to odpowiadało; wszystko, czego pragnęła Esmay, to znaleźć spokojny kąt, w którym mogłaby czuć się częścią czegoś większego i żyć w spokoju.

Jednak to, czego chcemy od życia, i to, co od niego dostajemy, rzadko jest tym samym… i dlatego któregoś dnia Esmay trafiła w sam środek kosmicznej bitwy jako najstarszy oficer, który przeżył bunt przeciwko kapitanowi-zdrajcy. Nie miała wyboru: musiała przejąć dowodzenie i zwyciężyć, tym samym stając się najmłodszym i równocześnie najniższym stopniem oficerem Floty, który wygrał wielką bitwę.

I choć Esmay wcale nie chce być bohaterem, wygląda na to, że nic na to nie poradzi, bo kto raz został bohaterem…