„Polska Marylin Monroe” i „Cybulski w spódnicy”.

Odważny i autentyczny portret Elżbiety Czyżewskiej – jednej z najpopularniejszych i jednocześnie najbardziej kontrowersyjnych polskich aktorek lat sześćdziesiątych. Kobiety o wielkiej osobowości, talencie i sile przetrwania. Kochano ją i nienawidzono.

Sukcesy i porażki, miłość i samotność, zmaganie się z chorobą alkoholową i nowotworową, wyrazisty obraz filmowego środowiska artystycznego, pełnego romansów, intryg i bezwzględnej rywalizacji. Historia oryginalnej, dumnej, inteligentnej kobiety, ale także okrutnej, pogubionej, ukrywającej bolesne wydarzenia z dzieciństwa. Była zjawiskowa, zabójczo ponętna, cały czas na scenie życia, zachłanna miłości, akceptacji. Kolekcjonowała role i ludzi. Całe życie walczyła żeby uratować siebie.

Losy Czyżewskiej, jej kolejne wzloty i upadki śledzi się z napięciem i zainteresowaniem, jak historie największych i najtragiczniejszych bohaterek XX wieku.

O Aktorce opowiadają znani aktorzy, reżyserzy, pisarze, artyści, przyjaciele, znajomi, z Polski i Ameryki, m.in. Andrzej Łapicki, Daniel Olbrychski, Andrzej Wajda, Krystyna Zachwatowicz, Agnieszka Holland, Olga Lipińska, Joanna Pacuła, Bohdan Łazuka, Kazimierz Kutz, Omar Sangare, Zofia Czerwińska, Daniel Passent, Barbara Sass, Barbara Krafftówna, Władysław Kowalski, Zuzanna Olbrychska – Łapicka, Nancy Weber. Z opowieści wyłania się wielowymiarowy portret „Elki”, fakty z jej życia pokazane są w zupełnie nowym świetle i kontekstach. Książka ilustrowana bogatym materiałem zdjęciowym i dokumentami.

Odkryta przez Stanisława Bareję, stworzyła wyraziste kreacje w komediach („Mąż swojej żony”, „Żona dla Australijczyka”, „Małżeństwo z rozsądku”, „Gdzie jest generał”). Czyżewska, uważana wówczas za królową polskich komedii, miała na swoim koncie także znaczące role dramatyczne – zagrała m.in. u Kazimierza Kutza w „Milczeniu”, u Aleksandra Forda w „Pierwszym dniu wolności”, a u Wojciecha Jerzego Hasa wystąpiła w jego najsłynniejszym obrazie – „Rękopisie znalezionym w Saragossie”. Aktorka występowała też w filmach Jerzego Skolimowskiego. Związana z Teatrem Dramatycznym zdobywała uznanie jako aktorka teatralna. W błyskawicznym tempie zdobyła popularność, wielokrotnie nagradzana (m.in. Złote i Srebrne Maski).

W roku 1967, prześladowana przez władze, wyemigrowała do Nowego Yorku wraz z mężem – Dawidem Halberstamem (amerykańskim dziennikarzem wydalonym w Polski za krytykę W. Gomułki). W ciągu 33 lat tam przeżytych zagrała wiele epizodów i drobnych ról w wielu filmach i serialach (m.in. w „Pozytywce”, „Seksie w wielkim mieście”) występowała na deskach scen off-Brodway, została uhonorowana nagrodą nowojorskiej krytyki. Nigdy nie wróciła do Polski na stałe, od lat 80-tych gościnnie wystąpiła m.in. w „Debiutantce” Barbary Sass, „Limuzynie Daimler-Benz” Filipa Bajona, „S@motności w sieci”.

Czyżewska zmarła 17 czerwca 2010 roku w nowojorskim szpitalu, przegrywając walkę z rakiem.