Minęło wiele lat, od kiedy Zee Finch jako nastolatka wykradała łodzie, wypływała nimi w morze i porzucała je byle gdzie. Trzydziestodwuletnia Zee – mieszkająca w Bostonie i robiąca karierę jako psychiatra – wciąż nie potrafi wyjaśnić tych wybryków. Tak jak nie potrafi wyjaśnić wielu swoich reakcji, wynikających z nieumiejętności podejmowania decyzji. A sabotowanie planów związanych ze ślubem z Michaelem jest na to najlepszym dowodem.

Jak twierdzi szefowa i przyjaciółka Zee, doktor Mattei – autorka bestsellera z dziedziny psychiatrii – „wszyscy kłamią”, a doświadczenia życiowe Zee mogą to tylko potwierdzić. Bo czy jej ojciec nie kłamał, żeniąc się z matką, podczas gdy interesowali go tylko mężczyźni? Czy matka, która popełniła samobójstwo, kiedy Zee była dzieckiem, nie okłamywała córki, opowiadając jej o swoim miesiącu miodowym? Czy nie okłamują jej pacjenci? Zwłaszcza dziewczyna, której przypadek najbardziej przypomina Zee chorobę matki?

Śmierć tej pacjentki porusza Zee do tego stopnia, że podejmuje decyzję, aby wziąć urlop i wrócić do rodzinnego Salem. Chce zaopiekować się chorym na parkinsona ojcem oraz zmierzyć się z przeszłością. Nowy mężczyzna, do tego marynarz, z pewnością nie jest tym, co pomoże jej odzyskać spokój i dojść ze sobą do ładu. Zee nie jest jednak w stanie oprzeć się jego surowemu urokowi. Jeszcze nie wie, że to może się okazać niebezpieczne.