Hołd złożony dzieciństwu i młodości Najbardziej osobista książka portugalskiego noblisty Jedyna taka książka w dorobku sławnego pisarza, autora „Miasta ślepców” oraz „Baltazara i Blimundy”. Saramago napisał ją pod sam koniec życia, wspominając siebie – wrażliwe dziecko ubogich, niepiśmiennych wieśniaków, poznające twardą rzeczywistość. Wzruszająca i mądra, refleksyjna opowieść o życiu na portugalskiej wsi, wówczas jeszcze nieskażonej przez cywilizację, a potem w Lizbonie, do której rodzice José przenieśli się za chlebem. Piękny hołd złożony pamięci ukochanych babci i dziadka, smakom, zapachom i ciekawości świata.