Na pokładzie walczącej z nieprzychylnym wiatrem galery zaczyna się niecodzienna znajomość. Przy sterach walczą o utrzymanie kursu statku dwaj młodzi mężczyźni: jeden z nich należy do najbogatszych ludzi trzynastowiecznej Europy – to Jakub I, król Aragonii; drugi, Pedrito, jest przybranym synem wieśniaków, który po wieloletniej niewoli na pirackim statku wraca na ojczystą Majorkę. Król jest inicjatorem krucjaty, której celem jest odbicie Majorki z rąk rządzących od wieków wyspą – gospodarnie i tolerancyjnie – Maurów. Pedrito jest chrześcijaninem, pochodzącym ze współistniejącej pokojowo dwuwyznaniowej wioski. Scementowana na polu bitwy przyjaźń, jaka zadzierzgnie się między mężczyznami o tak odmiennej pozycji i doświadczeniach życiowych, splata się z aktualnym po dziś dzień dialogiem pomiędzy fundamentalizmem a tolerancją, dialogiem odwołującym się do logiki, praktyki i emocji. Pośród oddanych barwnie przez autora batalistycznych i marynistycznych scen wojny, która wstrząsa piękną Majorką, Pedrito awansuje na przybocznego i powiernika króla, dowiaduje się zdumiewających faktów o swoich korzeniach, poznaje miłość i przeżywa konflikt lojalności.