W swej najnowszej powieści Robert Littell nie ukazuje szerokiego obrazu zimnej wojny, lecz losy agenta CIA, Martina Oduma, zagubionego „w gąszczu luster”. W każdym z nich widzimy inną twarz Martina: raz jest on prywatnym detektywem, tropiącym międzynarodowego gangstera, raz jako Irlandczyk Dante Pippen, specjalista od materiałów wybuchowych szkoli arabskich terrorystów; kiedy indziej staje się Lincolnem Dittmannem, ekspertem od wojny secesyjnej, tak obsesyjnie przywiązanym do tego tematu, że zdarza mu się sądzić, iż brał udział w jednej z bitew. Zmienia nazwiska i tożsamości, zwane w języku CIA „legendami”. Wydaje się to fascynującą grą, jednak w pewnej chwili Odum z przerażeniem stwierdza, że nie wie, czy któraś z używanych latami masek jest jego prawdziwą twarzą. Cierpi na rozszczepienie jaźni, czy też jest po prostu wyczerpany? A może jest tylko doskonałym tworem Komisji ds. Legend? Czy będzie w stanie żyć normalnym życiem, zrzuciwszy maski, czy też będą go one prześladowały do końca życia? Czy znajdzie kogokolwiek, komu mógłby zaufać, skoro nie może ufać nawet sobie?