„Nazywam się Amanda Berry. Zostałam porwana 10 lat temu. Pomóżcie mi!„ – z takim dramatycznym apelem zadzwoniła na policję jedna z ofiar Ariela Castro, po tym jak udało jej się uciec z rąk porywacza. Jej prowadzony w niewoli dziennik stał się podstawą wstrząsającej, ale również budzącej wiarę w siłę ludzkiego ducha książki, która okazała się światowym bestsellerem.

W chwili porwania Amanda miała siedemnaście lat, Michelle dwadzieścia jeden lat, a Gina zaledwie czternaście… Castro, na co dzień kierowca autobusu dowożącego dzieci do szkoły, więził i gwałcił je osobno, a potem razem, próbując poza seksualnymi orgiami zbudować z nimi perwersyjną rodzinę. Jednak żadnej z nich nie zapadła, jak Natasza Kampusch, na „syndrom sztokholmski„. Miały jeden, wspólny cel: uciec.

Nagrodzeni Pulitzerem reporterzy The Washington Post, Mary Jordan i Kevin Sullivan, wzbogacają relację ofiar o rekonstrukcję śledztw prowadzonych coraz bardziej wymyślnymi metodami najpierw przez policję, a potem FBI oraz o losy ich rodzin, na jakich zniknięcie dziewczynek wywarło niezatarte, niszczące piętno. Poznajemy też historię samego Ariela, Portorykańczyka, sadystycznie znęcającego się wcześniej nad żoną, rozwiedzionego ojca córek – koleżanek swych ofiar, socjopaty i psychopaty, żyjącego we własnym, wyimaginowanym świecie. Sam twierdził, że zrobił się potworem, bo w dzieciństwie został napastowany i cierpi przez za duże potrzeby seksualne…