„Po przejściu prądu przez kości może dojść do topienia się fosforanu wapnia i równoczesnego wyparowania z nich wody, przy czym tworzą się tzw. »perły« różnej wielkości, koliste i owalne, twory zbite, twarde, leżące wśród oparzonych i zwęglonych tkanek.”

Pierwsza połowa 1929 roku. Poznań na kilka miesięcy staje się stolicą Polski, w związku z odbywającą się tu Powszechną Wystawą Krajową, podsumowującą dorobek i potencjalne możliwości odrodzonej Rzeczypospolitej. Nadkomisarz jerzy Drwęcki, jak wszyscy, planuje urlop by zwiedzić PWK razem z oczekującą dziecka żoną Marią. Nie przypuszczał, że trafi do Poznania znacznie szybciej i na o wiele dłużej niż zamierzał. Rutynowa sprawa, którą z nudów odbiera podwładnemu, okazuje się mieć drugie, niezwykle grząskie dno i błyskotliwa kariera Drwęckiego staje na krawędzi przepasci. Nawet zaprzyjaźniony pułkownik Wieniawa-Długoszowski okazuje się miec tym razem za krótkie ręce. Na domiar złego wychodzi na jaw mroczna tajemnica sprzed 30 lat, dotycząca kręgu krakowskich przyjaciół Stanisława Przybyszewskiego. Tadeusz Boy-Żeleński chociaż cała Polska z zachwytem lub oburzeniem nuci jego „Słówka” ma coraz mniej powodów do śmiechu…