„Kto robi wybór własnych wierszy, ma trudniejsze zadanie od tego, który robi wybór cudzych wierszy. Związki z utworem własnym są skomplikowane i czasem tajemnicze dla samego twórcy. Wiersz po narodzinach opuszcza rodzica i żyje swoim życiem. To on zaczyna kształtować swojego twórcę. Na mój portret składa się wszystko, co napisałem, robienie wyboru jest operacją nie tylko ciężką, ale problematyczną. Wykreślisz coś, wyrzucisz i już czujni moraliści bredzą, że coś ukrywasz… oni – pracowici donosiciele – wśród tysiąca wierszy znajdą ten jeden, w którym jest grzech. Prowokatorzy nie wiedzą, że prawdziwego poetę zawsze ratuje jego poezja. Im większe niebezpieczeństwo, tym ratunek bliższy i pewniejszy. Od lat planowałem napisanie autobiografii, ale to zbyt łatwe. Niech ten wybór poezji zastąpi autobiografię.”
— Tadeusz Różewicz