Siergiej Pawłow i jego dylogia „Księżycowa tęcza” to najściślejszy kanon radzieckiej science fiction.

Ocaleli z wyprawy na Oberona kosmodesantowcy są podejrzewani o nabycie ponadludzkich umiejętności. Czterech przebywa na Ziemi i nie zamierza wracać w odległy kosmos. Służby ochrony ludzkości nie uważają ich już za ludzi, zwłaszcza odkąd wpadł im w ręce dziennik jednego z egzotyków, w którym opisuje swoje nowo nabyte zdolności. Piąty oberończyk, Mef Agann, przebywa samotnie w potężnym statku na orbicie Japeta, księżyca Saturna. Ten z kolei broni się przed powrotem na Ziemię.

Do zbadania sytuacji samotnika zostaje skierowany Andrzej Tobolski, znakomity pilot Kosmofloty. Na miejscu napotyka dziwaczne zjawiska, niewiadomego pochodzenia. W dodatku, na powierzchni Japeta pojawia się nieoczekiwanie kolista strefa. Agann widzi w tym podobieństwa do wypadków na Oberonie. Tobolski, jako będący najbliżej, otrzymuje rozkaz zbadania strefy.