Powieść o Warszawie z czasów II wojny światowej, w której fascynacja miastem bliska jest późniejszym dziełom Leopolda Tyrmanda i Tadeusza Konwickiego.

„Miasto niepokonane” to przejmująca powieść o życiu mieszkańców Warszawy w latach 1939-1945. Wrzesień roku 1939, pierwsze bombardowania, pierwsze łapanki, codzienność okupacyjna, powstanie w getcie 1943 r. oraz powstanie warszawskie 1944 r., w końcu wyzwolenie – książka Brandysa, obok dzieł Mirona Białoszewskiego, Aleksandra Kamińskiego i Władysława Szpilmana, to nie tylko bezcenny dokument epoki z życia miasta, ale i literatura najwyższej próby, podtrzymująca legendę Warszawy jako miasta nieujarzmionego i niepokonanego.