Trzecia powieść z cyklu „Zapiski Liebermanna”.

Wiedeń, rok 1903. W laboratorium chemicznym szkoły wojskowej znaleziono zwłoki jednego z kadetów. Autopsja wykazuje śmierć naturalną, ale prowadzący dochodzenie inspektor Rheinhardt zwraca uwagę na rany zadane brzytwą. Podejrzenie pada na grupę kadetów oddających się sadystycznym zabawom. Gdy okazuje się, że zmarły chłopiec był częstym gościem żony wicedyrektora szkoły, nasuwają się również inne motywy. Policja zwraca się o pomoc do dr. Maksa Liebermanna. Lekarzowi psychiatrze, zwolennikowi słynnego Zygmunta Freuda, udaje się rozwikłać nici intrygi splątanej przez kłamstwo, seks i żądzę władzy.