Nie jest lepiej, chyba nawet gorzej niż w pierwszym tomie. Jest trochę sieki, jak to zwykle, poodcinane członki latają tu i ówdzie, a autor serwuje nam refleksję "że nieśmiertelność wcale nie jest taka fajna". Wielce to odkrywcze i nowatorskie! No chylę czoła! Posród steku banałów i przewidywalnych rozwiązań fajny jest motyw z wykorzystaniem pewnej staruszki. Na tym powinna polegać bezwzględność szwarccharaktera. No i motyw z odkładaniem kasy na prostytutki niezły.