Ta część opowieści o losach Gena Nakaoki pokazuje czym stało się życie mieszkańców Hiroszimy po wybuchu bomby atomowej.

Ojciec Gena i dwójka jego rodzeństwa giną w płomieniach pożaru wywołanego przez bombę. Niebawem jednak na świecie pojawia się nowe dziecko w rodzinie Nakaoka - mała Tomoko. Gen wyrusza w długą wędrówkę, aby zdobyć ryz dla matki i siostry. Po drodze doświadczy rzeczy, które niesie ze sobą każda wojna. Oby nigdy nie stały się one naszym udziałem.

Losy małego Gena Nakaoki, a ściślej autora mangi, pana Nakazawy Keiji, uświadamiają nam jednak jeszcze jedna ważną prawdę. Śmierć naszych bliskich, unicestwienie naszego "tu i teraz" nie oznacza, że słońce zgaśnie, a na gałęziach drzew już nigdy nie pojawia się liście... Świat trwa dalej, rodzą się nowe dzieci. Jeśli wiec kiedykolwiek i Wam spopieleją serca, wiedzcie, że nadzieja wykiełkuje w nich w końcu jak te ostre, silne, młode roślinki, które z czasem zaowocują kłosami ryżu lub pszenicy.

Wstrząsająca i poruszająca walka bohaterów o własne życie. Jednoczesnie bardzo sugestywnie ukazane liczne tragedie rodzinne. Autor pokazuje okres po wybuchu bomby jako moment gdy wszystko zostaje wywrócone do góry nogami. Obrazy ludzi którym odpada skóra czy zwłok umarłych są przerażające. Chyba nie ma nikogo kim by ten komiks nie wstrząsnął. Do tego dochodzi historia Gena i jego poświęcenia dla dobra rodziny, często wbrew sobie. Autor wspomina również o nacjonalizmie Japończyków, a także zwykłą prywatę i egoizm. Szczerze polecam, choć obawiam się, że nie jest to lektura dla każdego...