Nawet przez moment nie wahałem się nad oceną tej części cyklu. Ostatecznie daję fulla za konsekwantną robotę scenarzysty, za oryginalną, zaskakującą puentę, za dramat postaci, za ich pełnokrwistość, za rezygancję z łatwizny. A Loisel broni się za pomocą swych rysunków i kolorów, maluje opowieść z wprawą rzadko spotykaną. Szkoda, że to już koniec cyklu. Nostalgia, to przypadłość, na którą chorują tylko ludzie...

Mocne zakończenie sagi. Przewrotne, szokujące. Nie pozostawi nikogo obojętnym.

Doskonałe podsumowanie jednej z najciekawszych serii komiksowych fantasy. Z jednej strony całkowite zaskoczenie, z drugiej spójne domknięcie wątków, dla spostrzegawczych sugerowane już we wcześniejszych albumów. Po lekturze pozostaje uczucie silnej melancholii, pesymizm tej z pozoru przygodowej opowieści i przejmujący obraz samotnego Bullroga. Loisel to niewątpliwie jeden z wielkich artystów komiksu.