Dom wariatów
(Дом дураков)
Andriej Konczałowski
‹Dom wariatów›
Opis dystrybutora
Film oparty na faktach. Akcja filmu rozgrywa się w szpitalu psychiatrycznym w Inguszetii. Wraz z rozpoczęciem działań wojennych w Czeczenii w 1995 roku cały personel medyczny opuszcza szpital, zostawiając chorych na pastwę losu.
Utwory powiązane
‹Kocham kino›
–
Theo Angelopoulos,
Olivier Assayas,
Bille August,
Jane Campion,
Youssef Chahine,
Kaige Chen,
Michael Cimino,
Ethan Coen,
Joel Coen,
David Cronenberg,
Jean-Pierre Dardenne,
Luc Dardenne,
Manoel de Oliveira,
Raymond Depardon,
Atom Egoyan,
Amos Gitai,
Alejandro González Iñárritu,
Hsiao-hsien Hou,
Aki Kaurismäki,
Abbas Kiarostami,
Takeshi Kitano,
Andriej Konczałowski,
Claude Lelouch,
Ken Loach,
David Lynch,
Nanni Moretti,
Roman Polański,
Raoul Ruiz,
Walter Salles,
Elia Suleiman,
Ming-liang Tsai,
Gus Van Sant,
Lars von Trier,
Wim Wenders,
Kar Wai Wong,
Yimou Zhang
‹Lumiere i spółka›
–
Theo Angelopoulos,
Vicente Aranda,
J.J. Bigas Luna,
John Boorman,
Youssef Chahine,
Alain Corneau,
Costa-Gavras,
Raymond Depardon,
Francis Girod,
Peter Greenaway,
Lasse Hallström,
Hugh Hudson,
Gaston Kaboré,
Abbas Kiarostami,
Cédric Klapisch,
Andriej Konczałowski,
Spike Lee,
Claude Lelouch,
Sarah Moon,
Idrissa Ouedraogo,
Arthur Penn,
Lucian Pintilie,
Helma Sanders-Brahms,
Jerry Schatzberg,
Nadine Trintignant,
Fernando Trueba,
Liv Ullmann,
Régis Wargnier,
Wim Wenders,
Yoshishige Yoshida,
Yimou Zhang,
Jaco van Dormael,
Merzak Allouache,
Gabriel Axel,
Michael Haneke,
James Ivory,
Patrice Leconte,
David Lynch,
Ismail Merchant,
Claude Miller,
Jacques Rivette
KS – Kamila Sławińska [5]
Bardzo chciałam kupić pomysł Konczałowskiego: bo to piękny pomysł, pokazać, że dom wariatów znajduje się w objętym durna wojna świecie zewnętrznym, a nie w psychuszce... Niestety reżyser przesadził z dosładzaniem wizerunku swojej bohaterki i malowaniu jej świata jasnymi kolorami. Brian Adams – OK, malownicze nocne pociągi – do przeżycia, ale te afektowane tańce, miny, koronki, kapelusze i harmonie... Przesada. I wstyd, że tak doświadczony filmowiec musi uciekać się do tak prymitywnej dosłowności, żeby pokazać, że jego wariaci to w sumie dobrzy i wrażliwi ludzie. Szkoda, bo z tej historii dałoby się zrobić naprawdę piękny i o wiele bardziej przejmujący film.