Głównym bohaterem filmu jest pisarz i hazardzista, który zatrudnia sekretarkę mającą pomóc mu w zredagowaniu najnowszej powieści. Na pracę mają zaledwie 30 dni. Po tym terminie ludzie, od których pisarz pożyczył pieniądze na hazard, upomną się o spłatę długu.

Nie jest to Dostojewski, to prawda, ale ej, chwilka, to hollywoodzka komedia romantyczna. Powieść pisana przez Alexa jest nieprawdopodobnie głupia i nijak ma się do „Gracza”, to prawda, ale też dzięki temu momentami bywa zabawnie. Momentami, to prawda, ale to i tak nieźle jak na standardy najniewdzięczniejszego z gatunków. Miło też, że szkielet fabularny ma „Alex i Emma” wreszcie nieco inny od standardowej komedii romantycznej. Miło też, gdy darzy się sympatią odtwórców głównych ról, a ja akurat Kate Hudson i Luke’a Wilsona darzę. Przyjemna, lekka rzecz.

Widać rękę dobrego reżysera. Rob Rainer nakręcił kilka świetnych filmów, ale tutaj nie był w stanie przeskoczyć scenariuszowych mielizn. Głupie jest zawiązanie fabuły i fatalne w swym infantylizmie i przewidywalności zakończenie. Dobry i nietypowy jak na komedię romantyczną jest środek – dyktowanie przez Alexa powieści wymieszane ze scenami ilustrującymi powstającą książkę ma niezłe tempo i miejscami śmieszy. Między Wilsonem i Hudson coś tam nawet iskrzy – można w to uwierzyć - ale sumarycznie film wypada ledwie ponad średnią.