Tysięce lat temu mieszkańcy Atlantydy stworzyli kwitnącą cywilizację. Atlantyda była u szczytu swej potęgi, kiedy król postanowił użyć swych niezwykłych mocy do przejęcia władzy nad światem. Wybuchł otwarty konflikt, który doprowadził do zagłady miasta. Atlantyda zniknęła bez śladu i wszelki słuch o niej zaginął. Aż do teraz. Rok 1914. Milo James Thatch, młody kartograf i lingwista, stara się przekonać kolegów z muzeum, w którym pracuje, że wie, gdzie znajduje się legendarna Atlantyda. Jego nieżyjący już dziadek, Thaddeus Thatch, opowiedział mu o tajemniczym "dzienniku Shepherda", starożytnej księdze, która zawiera klucz do odnalezienia zaginionego lądu.

Urzekła mnie tu animacja backgroundów, kubistyczne rysy bohaterów już nie bardzo. Fabuła, będąca średnio wymieszanym koktajlem Verne’a, Indiany Jonesa i Stargate, też nie bardzo. Podobała mi się za to księżniczka Kida o wyzywającej urodzie gwiazdy porno, ale nie wiem czy to akurat można zaliczyć in plus w produkcji Disneya.

Strasznie infantylna i przewidywalna fabuła, połączona z olśniewającym pięknem rysunków. Miałem możliwość rozmawiania z wszystkimi twórcami tego filmu - zgodnie mówili, że ten zrobili 'dla siebie', po wielkich hitach takich jak 'Król Lew', robionych 'dla targetu'. No i wyszło szydło z worka, artyści Disneya naprawdę są tak dziecinni, jak to podejrzewaliśmy. Ani taki paw, jakim straszy Amarot, ani taka rewela, jaką zachwala Eryk - po prostu dziecinna fabuła w pięknym opakowaniu.

Wszyscy strasznie ostrzegali przed tym filmem. I może dlatego, że zakładałem dzieło mierne, to co zobaczyłem bardzo mnie zaskoczyło na plus. Dobre dialogi, niezłe obrazki, parę fajnych grepsów, podstawowa fabuła faktycznie mizerna, ale to nie jest najważniejsze. Z czystym sumieniem polecam.