Tajemniczy mężczyzna uratował życie Sissy (Franka Potente) podczas tragicznego wypadku samochodowego, a potem zniknął tak nagle, jak się pojawił. Sissy próbuje odnaleźć swojego bohatera, w którym zakochała się od pierwszego wejrzenia. Musi opuścić swój bezpieczny świat i przełamać uprzedzenia, by odnaleźć nieznajomego i przekonać go o swojej miłości.

Płytkie, pseudoartystyczne kino, pozbawione pointy, energii i tego czegoś, co Amerykanie nazywają „playbility”, a my po swojsku „miodnością”. Bez trzech kaw i Apapu nie podchodź.

Wygląda na to, że Tom Tykwer zaczyna biegać w kółko i po dwóch znakomitych, świeżych i oryginalnych filmach nieco spuszcza z tonu – jednak kolejna nowoczesna bajka z cyklu ‘miłość zwycięża wszystko’, która nam proponuje, nie jest pozbawiona wdzięku. Tym, którzy nie widzieli poprzednich filmów tego reżysera może się spodobać, i to nawet bardzo. Inni pewnie westchną ‘Gdzież są niegdysiejsze Lole’ i może nawet obrażą się trochę na utalentowanego Niemca, od którego wypadałoby więcej wymagać. Ciągle jednak Tykwer nie schodzi poniżej pewnego poziomu – aktorzy poprowadzeni są przyzwoicie, koncepcyjnie całość trzyma się kupy, a co najważniejsze - historia jest romantyczna, niesztampowa i jakoś cieplej się od niej robi, co nie bez znaczenia wobec nadchodzących październikowych chłodów.

Eeee tam. Jak ktoś lubi Kieślowskiego, to to są właśnie popłuczyny po nim. Postacie jednowymiarowe i przewidywalne, fabuła również życzeniowa i deuxmachinowa, ale jeśli kto to lubi. Ostrzegam jedynie przed finałem - to już czysta metafizyka dla opornych i coś co obraża inteligencję widzów 'Teletubbies'