Ponad tysiąc lat Konstantynopol stanowił centrum zachodniego świata, a zarazem strefę buforową między chrześcijaństwem a islamem. I gdy wiosną 1453 roku pod murami stolicy cesarstwa bizantyjskiego, spadkobiercy imperium rzymskiego, stanął sułtan Mehmed II na czele ogromnej, zdyscyplinowanej armii tureckiej – cesarz Konstantyn XI Paleolog zdołał zebrać zaledwie osiem tysięcy chrześcijan do obrony miasta. Po siedmiu tygodniach ataków nowocześnie uzbrojonych muzułmanów – jesteśmy świadkami między innymi pierwszego w dziejach bombardowania – Konstantynopol upadł, i to nie za sprawą li tylko zniszczeń dokonanych przez monstrualne działo „Bazylikę”, lecz ludzkich uprzedzeń, przesądów i intryg. Była to ostatnia karta historii średniowiecza. Crowley przedstawia też zmagania dwóch bohaterów tego dramatu: śniącego o potędze islamu władcy imperium osmańskiego oraz pięćdziesiątego siódmego cesarza Bizancjum, do końca zagrzewającego obrońców do walki. To żywa, barwna opowieść o odwadze i okrucieństwie, technologicznej pomysłowości, umiejętnie łącząca dawne konflikty na Bliskim Wschodzie z sytuacją współczesnego świata.