Akcja książki podejmującej temat czarnych kart w najnowszej historii Francji – dokonywanych przez kolaborujący z Hitlerem rząd Vichy aresztowań rodzin żydowskich, wywożonych potem do obozów koncentracyjnych – toczy się na dwóch płaszczyznach czasowych, które dzieli 60 lat.

Paryż pod niemiecką okupacją, lipiec 1942 roku. Podczas precyzyjnie przygotowanej obławy dziesięcioletnia Sarah i jej rodzice zostają w środku nocy zatrzymani przez francuską policję. Przed opuszczeniem mieszkania, chcąc ratować swego młodszego braciszka, dziewczynka ukrywa go w szafie. Następne dni rodzina Starzyńskich spędza na stadionie kolarskim Vélodrome d’Hiver – pierwszym przystanku na drodze do obozu zagłady. Sarah trafia tam z kluczem do szafy, w której zamknęła brata. Chcąc dotrzymać złożonego mu przyrzeczenia, ucieka z transportu do Auschwitz i próbuje powrócić do Paryża…

Paryż, maj 2002 roku. Amerykańska dziennikarka Julia Jarmond, żona francuskiego architekta, od sześciu lat mieszka i pracuje w stolicy Francji. Przygotowując artykuł o tragicznych wydarzeniach sprzed 60 lat, poznaje historię rodziny Starzyńskich. Zrządzeniem losu splata się ona z przeszłością jej własnej rodziny. Julia postanawia wyjaśnić, co stało się z Sarah. Czy dziewczynka przetrwała wojnę? Tropy prowadzą do dawnego obozu w Beaune-la-Rolande – i dalej za ocean, do Ameryki. Prawda ma swoją cenę – niekiedy bardzo bolesną…