Przezroczystość, przejrzystość, transparentność – pojęcia te niepostrzeżenie zdominowały niemal wszystkie sfery naszego życia: od projektów politycznych i społecznych, poprzez literaturę, sztukę i szklaną architekturę, aż po przezroczyste kosmetyki, które mają „wydobywać naturalne piękno naszej skóry”. Dla Marka Bieńczyka kategoria przezroczystości jest swoistym filtrem, za pomocą którego można opisać niemal cały świat. Autor idzie jednak znacznie dalej: swój brawurowy esej nasyca stopniowo elementami fabuły, a przezroczystości nadaje dodatkowy, egzystencjalny i metafizyczny wymiar.