Zwracając się w nieokreślonym miejscu do nieokreślonego rozmówcy, Andrew zastanawia się, wysławia się, snuje opowieść o swoim życiu, o miłości, i o tragediach, jakie przywiodły go do tego miejsca i tego punktu w czasie. A jego wyznania, odsłaniając kolejne warstwy tej niesamowitej opowieści, skłaniają nas do zakwestionowania naszej wiedzy na temat prawdy i pamięci, mózgu i umysłu, osobowości i losu, tego, co wiemy o innych i o sobie samych. Ujmująca głębią psychologiczną i liryczną starannością przekazu, ta trzymająca w napięciu i nowatorska powieść stanowi prawdziwy głos naszego czasu – zabawny, badawczy, sceptyczny, szelmowski, wnikliwy. To zaskakujący zwrot i szczególne osiągnięcie w karierze pisarza, którego proza ma moc tworzenia swego własnego pejzażu i którego przewodnim tematem jest, jak stwierdził Don DeLillo, właściwy dla Ameryki „kompas możliwości, w ramach którego zwyczajne życie nabiera historycznego wydźwięku.”