Pojedynek z Diabłem
(Mios Blues)
Kristina Ohlsson
‹Pojedynek z Diabłem›
Kristina Ohlsson
Opis wydawcy
Nowa seria bestsellerowej szwedzkiej autorki.
Co tak naprawdę wydarzyło się w dniu, w którym czteroletni Mio zginął z przedszkola? Adwokat Martin Benner wbrew swej woli zostaje wciągnięty w poszukiwania chłopca. Dopóki go nie odnajdzie, przywódca bezwzględnej organizacji przestępczej nie da mu spokoju. Brenner stara się więc rozwikłać zagadkę zaginięcia chłopca i bada kolejne wątki. Ale to nie jedyny problem, z którym przyjdzie mu się zmierzyć – musi też wyjaśnić, kto na podstawie fałszywych oskarżeń i sfingowanych dowodów próbuje wysłać go do więzienia za zbrodnie, których nie popełnił. Z czasem popada w coraz większą paranoję. Kim jest jego tajemniczy prześladowca i skąd tyle o nim wie?
W poszukiwaniu prawdy staje przed dylematem: czy jest w stanie uratować i chłopca, i siebie? A może musi dojść do kolejnego zabójstwa, żeby w końcu zaznał spokoju?
Wszystko zaczęło się w dniu, gdy nieznany mężczyzna zlecił mu obronę dobrego imienia swojej zmarłej siostry, Sary Tell, którą uznano winną kilku zabójstw. Badając sprawę, Benner wszedł w konflikt z amerykańską organizacją przestępczą. Od tej pory żyje w ciągłym strachu nie tylko o swój los, ale także o los swojej adoptowanej córki, Belle. Nie daje się jednak złamać. Ponownie leci do Teksasu i końcu dowiaduje się, kim jest przywódca przestępczej organizacji, który ma na sumieniu śmierć wielu ludzi i od pewnego czasu prześladuje także jego. Prawda okazuje się tak niewiarygodna, że Benner do ostatniej chwili nie chce w nią uwierzyć…
„Pojedynek z Diabłem” to kontynuacja powieści kryminalnej „Zagadka Sary Tell”, której autorką jest Kristina Ohlsson.
Inne wydania
Utwory powiązane
– kanał informacyjny ogólny [pomoc…]
[rozwiń]
Słabą stroną większości znanych mi kryminałów jest brak realizmu w odniesieniu do osób popełniających opisywane zbrodnie. Zbrodniarze są zwykle przedstawiani jako wyprzedzający policję o kilka ruchów supermani. Wynika to z potrzeby napisania atrakcyjnej fabuły, co dzieje się jednak kosztem jej jakości.
„Zagadka Sary Tell” nie wpisuje się w ten nurt. Książka ta wywarła na mnie wstrząsające wrażenie, z uwagi na swoją drastyczność i zarazem prawdopodobieństwo podobnych wydarzeń. Martin Benner, odnoszący w życiu sukcesy prawnik-hedonista podejmuje się rozwiązania zagadki samobójczej śmierci byłej prostytutki, po tym jak przyznała się do zabójstwa pięciu osób. Okazuje się, że jej prześladowca zapędził ją w pułapkę, z której nie było wyjścia. Sara była dziewczyną z marginesu, nie mającą wpływowych przyjaciół, którzy byliby ją w stanie uchronić. Pochodziła z patologicznej rodziny i przez kilka lat zajmowała się prostytucją, wiążąc się m.in. z szefem zajmującej się prostytucją i narkotykami mafii z Houston. Skutkiem tego związku była ciąża. Sara, kiedy się o tym dowiedziała uciekła od ojca swojego dziecka i desperacko usiłowała zerwać z dawną profesją, zaczynając życie od nowa. Chyba nieprzypadkowo wybrała dla swojego synka imię Mio – imię pochodzi z powieści Astrid Lindgren i może oznaczać „mój”. Sugeruje to jej bardzo silny uczuciowy związek z dzieckiem.
Sara w poczuciu desperacji popełnia samobójstwo, po tym gdy dowiaduje się o porwaniu swojego dziecka (co przypisuje swojemu prześladowcy). Odebranie jej dziecka przez ojca-mafiosa i perspektywa spędzenia życia w więzieniu za niepopełnione zbrodnie było dla niej ciosem, którego nie mogła wytrzymać. Jej życie straciło sens.
O ile fabuła tej książki została zmyślona przez jej autorkę, o tyle opowiedziana przez nią historia nosi cechy prawdopodobieństwa, choćby z uwagi na los kobiet, które mają nieszczęście dostać się w ręce mafii, nie mogących przy tym liczyć na ochronę czy współczucie ze strony policjantów, którzy pod względem mentalności niewiele się różnią od mafijnych bossów. Są w końcu dla nich jedynie „dziwkami”.