Karol Wielki z dynastii Karolingów, król Franków i Longobardów, od 800 roku cesarz rzymski. Jaki był? Głęboko pobożny, lecz zdolny do każdego okrucieństwa. Oddany chrześcijańskiej moralności, ale pełen namiętności do swoich konkubin. Tak w swojej ojcowskiej miłości zaborczy, że żadnej z córek nie pozwolił wyjść za mąż. Jego zawodem była wojna, domem – namiot polowy, odzieniem zbroja. Przez 64 lata panowania mieczem wywalczył królestwo, sięgające od Akwizgranu po Rzym, od Ebro po wybrzeże Morza Północnego, od Marchii Bretońskiej po Marchię Wschodnią. Współcześni nazwali go „ojcem Europy”.