Nancy Mitford (1904-1973), angielska powieściopisarka, dziennikarka i biografka, pochodziła z rodziny arystokratycznej i była najstarszą z sześciu sióstr Mitford, w swoim czasie bardzo sławnych w londyńskiej socjecie, między innymi dzięki radykalnym poglądom politycznym – od faszyzmu do komunizmu.

Sama jednak sławę zawdzięcza głównie pisarstwu. W trylogii przygotowywanej przez „Czytelnik” daje barwny portret ziemiańskiej rodziny, ironiczny i nostalgiczny zarazem, czerpiąc obficie z własnych wspomnień. Część pierwsza, „W pogoni za miłością”, dotyczy okresu międzywojennego, II wojny światowej i czasów bezpośrednio po niej. Narratorka Fanny spędza wakacje w posiadłości swojego wujostwa, Alconleigh, wśród licznego ciotecznego rodzeństwa. Najbliżej jest ze swoją rówieśnicą Lindą, i to Linda, piękna wrażliwa i nieobliczalna, jest właściwą bohaterką powieści. Życie we dworze toczy się blisko natury, głównymi wydarzeniami – do wojny – są polowania. Pan domu, kapitalnie odmalowany wuj Matthew – druga centralna postać – typ ultrakonserwatywnego szlagona, utrzymuje twardy reżim. Ale dzieci mają własne sekrety, swoją kryjówkę i tajemne zebrania, a nastoletnie Fanny i Linda marzą o miłości i snują na jej temat najrozmaitsze fantazje. W dorosłym życiu ich losy ułożą się pod tym względem według wzoru „rozważna i romantyczna”. Tymczasem nowe wyzwania dla całej rodziny przyniesie wojna.

W przygotowaniu dalsze części trylogii, „Love in a Cold Climate” i „Don’t Tell Alfred”.