Czarna woda poprzez opowieść o pogrążonym w kryzysie człowieku zgłębia najbardziej mroczne wydarzenia historii najnowszej – przenosimy się z Indonezji końca lat dziewięćdziesiątych do zimnowojennej Europy, z okresu dzieciństwa głównego bohatera w Kalifornii z czasów walki o prawa obywatelskie do Indonezji 1965 roku, gdy rozpoczynają się zbrodnie ludobójstwa.

John Harper ukrywa się w odosobnionej chacie na tropikalnej wyspie. Nocą, gdy nie może zasnąć, leży wsłuchany w deszcz bębniący o dach i rozmyśla o mogącym mu grozić niebezpieczeństwie. Ale bardziej niż to, co się może z nim stać, przeraża go to, co sam kiedyś zrobił.

W pobliskim miasteczku spotyka Ritę, kobietę naznaczoną przez własną tragiczną historię. Nawiązują ze sobą romans, ale czy są w stanie pomóc sobie nawzajem i osiągnąć odkupienie? Czy też upiory przeszłości ostatecznie i tak ich dopadną?

Ta powieść potwierdza, że Louise Doughty należy do grona najważniejszych współczesnych powieściopisarek. Pisze błyskotliwie, tworzy niezwykle żywe i barwne postaci, a moralna niejednoznaczność jej powieści sprawia, że czytelnik nie może o niej zapomnieć jeszcze długo po przeczytaniu ostatniej strony.