Jeden z najlepszych literackich debiutów hiszpańskojęzycznych ubiegłego roku!

Kiedy za budowę osiedla mieszkaniowego zabiera się doktor antropologii, możemy się spodziewać, że powstanie miejsce niezwykłe. Takim właśnie okazuje się osiedle Dzwonnica w Meksyku. Domki jednorodzinne, które otrzymały nazwy zmysłów smaku, stają się przestrzenią doświadczeń słodkich, gorzkich, kwaśnych i słonych, by w końcu stać się umami – tajemniczym piątym smakiem.

Umami – słowo które w języku japońskim znaczy „pyszny” – określa ten z pięciu smaków, który na Zachodzie znany jest dopiero od niedawna. Poznają go mieszkańcy osiedla Dzwonnica. Czy życie może być „pyszne” mimo poniesionej straty: śmierci lub odejścia bliskiej osoby? Okazuje się, że bolesne doświadczenie może być początkiem smakowania życia na nowo, dostrzeżenia tego, czego przedtem się nie dostrzegało.

Każdy z głównych bohaterów, mieszkających na osiedlu, utracił kogoś bliskiego: trzynastoletnia Ana straciła siostrę, która utonęła w jeziorze; młoda malarka Marina symbolicznie uśmierciła ojca, który był tyranem i od którego postanowiła odciąć się raz na zawsze, właściciel i projektant osiedla Alfonso stracił żonę, która zmarła na raka, a Pina, koleżanka Any – matkę, która odeszła od niej i jej ojca. Ale choć osią fabuły jest utrata bliskich osób i żałoba po nich, ta piękna, niebanalna powieść to prawdziwy hymn na cześć życia. Narracja powieści jest polifoniczna, a jej konstrukcja bardzo misterna. Pomimo powagi poruszanych tematów, książka napisana jest lekko i z humorem.