Ośmioletnia Claudia dorasta w Kolumbii w latach 90. Wiedzie beztroskie dzieciństwo w szczęśliwej rodzinie. Niestety szczęśliwej tylko z pozoru.

Dziewczynka nie ma rodzeństwa, a matka jest centrum jej wszechświata. Ojca rzadko widuje, gdyż spędza on dni na prowadzeniu rodzinnego supermarketu wraz z siostrą, która niedawno wyszła za mąż za młodszego mężczyznę. Nagły gorący romans wprowadza matkę Claudii w stan ekscytacji, a jego równie nagły koniec pogrąża ją w depresji. W lepsze dni spędza czas na czytaniu magazynów poświęconych stylowi życia celebrytów, gotowaniu posiłków i pielęgnowaniu swojej ogromnej kolekcji roślin.

Im bardziej matka Claudii jest zajęta sobą, tym bardziej córka pragnie miłości i uwagi. Powieść przypomina czytelnikom, że dzieci są w stanie rozpoznać niezwykle złożone sytuacje i dynamikę świata dorosłych, nawet jeśli nie mogą ich w pełni zrozumieć.

„Otchłanie” to psychologiczna powieść o tym, jak rodzina może się rozpaść, pozostając razem. Ukazuje sprzeczności dzieciństwa; jego kruchość, a zarazem niezwykłą odporność. Dotyka także tematu traum i obsesji, które jedno pokolenie dziedziczy, a potem przekazuje następnemu. „Otchłanie” podbiły serca jury nagrody Alfaguara.