W największej jak dotąd powieści z cyklu „Korpus”, W.E.B Griffin swych bohaterskich marines zabiera do Korei.

Osiem tomów kreślonej przez Griffina kroniki Korpusu Piechoty Morskiej okazało się jednym z najbardziej popularnych cykli powieściowych. Teraz Griffin kończy z II wojną i wprowadza nas w gąszcza wojny koreańskiej.

Kiedy 1 czerwca 1950 roku kapitan Ken McCoy przedstawia raport o możliwym zagrożeniu ze strony Korei Północnej, wzbudza to tak wrogą reakcję najwyższych oficerów na Dalekim Wschodzie, że nie tylko nakazują zniszczyć raport, ale też chcą całkowicie usunąć McCoya z Korpusu. Świeżo powstała CIA natychmiast bierze McCoya pod swe skrzydła, w niebagatelnym stopniu z tej racji, że 25 czerwca wojska północnokoreańskie przekraczają 38. równoleżnik, stanowiący linię demarkacyjną między dwiema częściami Korei. Do służby czynnej niezwłocznie zostają powołani - niekiedy musząc się stawić w ciągu siedemdziesięciu dwóch godzin – rezerwiści, czy to pracujący w wojsku czy w cywilu. Dla Fleminga Pickeringa, jego lubującego się w ryzyku syna Malcolma, Eda Banninga, George’a Harta, Clyde’a Dawkinsa, Williama Dunna, Erniego Zimmermana, a także dla ich ukochanych i bliskich, takie nazwy jak Pusan i Inchon nabiorą nowej, krwawej rzeczywistości, Korea zaś stanie się nie tylko polem nowych bitew, ale także i ogromnego wyzwania.

„Pod ostrzałem”, jak zawsze u Griffina, pełne jest namacalnego realizmu, napięcia, bogactwa psychologicznego, a także zafascynowania duchem wojska i jego rzeczywistością. Książka ta to kolejne potwierdzenie słuszności słów Toma Clancy’ego: „W.E.B. Griffin należy do wielkiej i znakomitej tradycji narracyjnej”.