Rok 441 n.e.

Cesarstwo rzymskie, choć chyli się ku krwawemu upadkowi, nie legło jeszcze w gruzach. Skarbiec jest pusty, legiony przetrzebione, a cesarze są w najlepszym przypadku niezdolnymi do sprawowania władzy próżniakami. Ale germańskie plemiona Wizygotów i Wandali osiedlają się spokojnie w granicach cesarstwa, nie prowadząc z nim wojen. Do upadku tysiącletniego kolosa przyczyni się inne plemię: plemię z dalekiego wschodu, zjednoczone po raz pierwszy pod berłem jednego wodza.