Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 20 maja 2024
w Esensji w Esensjopedii

Komiksy

Magazyn CCXXXV

Podręcznik

Kulturowskaz MadBooks Skapiec.pl

Nowości

komiksowe

więcej »

Zapowiedzi

komiksowe

więcej »

Xavier Dorison, Joël Parnotte
‹Aristophania #1: Królestwo Lazuru›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułAristophania #1: Królestwo Lazuru
Scenariusz
Data wydania2021
RysunkiJoël Parnotte
PrzekładJakub Syty
Wydawca Taurus Media
CyklAristophania
ISBN9788365465634
Format64s. 215x290 mm
Cena50,00
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Pewna klasyczna wskazówka
[Xavier Dorison, Joël Parnotte „Aristophania #1: Królestwo Lazuru” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Xavier Dorison to scenarzysta tyleż płodny, co wszechstronny. W Polsce czytaliśmy jego westernowego „Undertakera”, nawiązujący do spiskowych teorii dziejów „Trzeci Testament” i albumy „Thorgala…” Tematycznie od Sasa do Lasa. Teraz nadeszła pora na wiktoriańską fantastykę z dziećmi w rolach głównych: „Aristophanię”. Akcja dzieje się we Francji przełomu XIX i XX wieku – już na pierwszych stronach dowiadujemy się, że istnieje tam też nadnaturalne: z ręki tajemniczego szczurołapa ginie ojciec trojga naszych małoletnich bohaterów, na co dzień pracujący w fabryce, ale najwyraźniej mający nieludzkie moce. Tytułowa Aristophania to dystyngowana starsza hrabina, która skrywa równie nadnaturalny sekret – i obiecuje pomoc dzieciom zmarłego. Gdy po latach postanowią skorzystać z jej oferty, otworzy się przed nimi nowy, niebezpieczny, ale też magiczny świat, tytułowe królestwo Lazuru.

Dagmara Trembicka-Brzozowska

Pewna klasyczna wskazówka
[Xavier Dorison, Joël Parnotte „Aristophania #1: Królestwo Lazuru” - recenzja]

Xavier Dorison to scenarzysta tyleż płodny, co wszechstronny. W Polsce czytaliśmy jego westernowego „Undertakera”, nawiązujący do spiskowych teorii dziejów „Trzeci Testament” i albumy „Thorgala…” Tematycznie od Sasa do Lasa. Teraz nadeszła pora na wiktoriańską fantastykę z dziećmi w rolach głównych: „Aristophanię”. Akcja dzieje się we Francji przełomu XIX i XX wieku – już na pierwszych stronach dowiadujemy się, że istnieje tam też nadnaturalne: z ręki tajemniczego szczurołapa ginie ojciec trojga naszych małoletnich bohaterów, na co dzień pracujący w fabryce, ale najwyraźniej mający nieludzkie moce. Tytułowa Aristophania to dystyngowana starsza hrabina, która skrywa równie nadnaturalny sekret – i obiecuje pomoc dzieciom zmarłego. Gdy po latach postanowią skorzystać z jej oferty, otworzy się przed nimi nowy, niebezpieczny, ale też magiczny świat, tytułowe królestwo Lazuru.

Xavier Dorison, Joël Parnotte
‹Aristophania #1: Królestwo Lazuru›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułAristophania #1: Królestwo Lazuru
Scenariusz
Data wydania2021
RysunkiJoël Parnotte
PrzekładJakub Syty
Wydawca Taurus Media
CyklAristophania
ISBN9788365465634
Format64s. 215x290 mm
Cena50,00
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Pierwszy tom zarysowuje z jednej strony trudne realia życia zwykłych robotników w wielkim mieście – w sposób kojarzący się z „Olivierem Twistem” czy poważniej: „Czerwonym i czarnym”; z drugiej przedstawia nam pierwsze informacje o Lazurze, magicznej krainie chylącej się najwyraźniej ku upadkowi. Jej mieszkańców jest niewielu, w większości są starzy, krąży też nad nim niebezpieczeństwo, którego natury jeszcze nie znamy. Wszystko to poznajemy razem z dziećmi, za którymi podążamy: Basile’em, Victorem i Calixte. Jesteśmy odbiorcami naiwnymi: sami musimy sklejać w całość elementy, które podsuwa nam twórca, a na tym etapie układanka jest bardzo niekompletna. Dość powiedzieć, że jest ciekawie i taka zahaczka zachęca do czekania na ciąg dalszy.
Interesujące jest również tytułowa bohaterka. Rzadko można spotkać komiksy – czy w ogóle fabuły w popkulturze – gdzie jedną z głównych ról gra starsza kobieta (niebędąca wiedźmą z czarnym kotem!), za to posiadająca dużą moc sprawczą. „Aristophania” jest postacią wielowymiarową – jej charakter nie ogranicza się do bycia „magiczną babcią na sterydach”, Dorison wyposażył ją w rozterki, emocje i zdolność podejmowania decyzji. Bladziej wypadają jej nieletni podopieczni, którzy w tym momencie są dość standardową trójką dzieciaków (młody gniewny, cyniczny kujon i energiczna, urocza „ta najmłodsza”), ale wygląda na to, że mają szanse na ciekawy rozwój.
Warto też wspomnieć o samym tytule (i imieniu bohaterki). Jest to bezpośrednie, bardzo jasne nawiązanie do Arystofanesa, komediopisarza ze starożytnej Grecji, znanego ze sztuk podkreślających wagę pokoju, a także nawołujących do likwidacji nierówności społecznych, obrony niższych klas przed wyzyskiem. Na tym aluzja się jednak kończy – bo komiks Dorisona nie kontynuuje szkoły Arystofanesa pod względem formy i środków stylistycznych; ale daje nam pewną podpowiedź co do drugiego dna fabuły: że nasze dzieciaki i Aristophania będą walczyć o pokój i lepsze życie dla uciśnionych.
Rysunkowo Joël Parnotte daje radę. Grafiki są realistyczne, postaci przyjemne dla oka, a ich projekt pasuje do charakterów. Artysta dba o detale, ale nie przeciąża nimi kolejnych scen. Do tego dobrze radzi sobie z dynamiką – czy to z walkami, czy z zabawami dzieci. Ogółem jest na co popatrzeć.
„Aristophania” to na tym etapie zaskakująco ciekawa i dopracowana pozycja. Scenarzysta serwuje nam tu interesujące postaci, fabułę dającą nadzieję na niezły jej rozwój, magiczną intrygę, ale też zalążek dramatu społecznego. Wszystko w atrakcyjnej graficznie formie. Nie jest to w tym momencie nic wybitnego, ale czyta się z prawdziwą przyjemnością – oby drugi tom ukazał się w miarę szybko!
Plusy:
  • interesujące postaci, zwłaszcza tytułowa bohaterka
  • mrugnięcie do czytelników znających klasykę literatury
  • całkiem ciekawie zapowiadająca się fabuła
koniec
10 sierpnia 2023

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Urodziny Pająka
Marcin Knyszyński

20 V 2024

Ale dużo czytania będzie w najnowszym albumie z cyklu „The Amazing Spider-Man. Epic Collection”! Jest to tom najbardziej wypełniony materiałami dodatkowymi, podsumowaniami, esejami, wypowiedziami twórców i wspominkami. Okazja jest w końcu nie byle jaka – człowiek-pająk skończył trzydzieści lat! Dokładnie tyle – mamy wszak rok 1992.

więcej »

Film animowany w gratisie
Marcin Osuch

19 V 2024

Czy tom trzynasty serii może być pechowy? Na pewno dla Jona Arbucle’a, pod tym względem niewiele się zmienia.

więcej »

Sześćdziesiąt lat minęło…
Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

18 V 2024

„Wasp: Małe światy” to pozycja, po którą powinien sięgnąć każdy fan Marvela znad Wisły. Głównie z pobudek patriotycznych. W większości jest bowiem zilustrowana przez naszego człowieka w Ameryce – Katarzynę Niemczyk, ukrywającą się pod pseudonimem Kasia Nie.

więcej »

Polecamy

Ambasadorka pokoju

Niekoniecznie jasno pisane:

Ambasadorka pokoju
— Marcin Knyszyński

Jedenaście lat Sodomy
— Marcin Knyszyński

Batman zdemitologizowany
— Marcin Knyszyński

Superheroizm psychodeliczny
— Marcin Knyszyński

Za dużo wolności
— Marcin Knyszyński

Nigdy nie jest tak źle, jak się wydaje
— Marcin Knyszyński

„Incal” w wersji light
— Marcin Knyszyński

Superhero na sterydach
— Marcin Knyszyński

Nowe status quo
— Marcin Knyszyński

Fabrykacja szczęśliwości
— Marcin Knyszyński

Zobacz też

Inne recenzje

Wstęp
— Marcin Knyszyński

Tegoż twórcy

Rozwinięcie
— Marcin Knyszyński

Tegoż autora

Wielki (nie)zły chaos
— Dagmara Trembicka-Brzozowska

Bestia nie taka znowu straszna
— Dagmara Trembicka-Brzozowska

Zupełnie jak nie trykoty
— Dagmara Trembicka-Brzozowska

Impreza się rozkręca
— Dagmara Trembicka-Brzozowska

O barwach uprzedzeń
— Dagmara Trembicka-Brzozowska

Cóż za kontrowersyjne treści!
— Dagmara Trembicka-Brzozowska

Piękna baja!
— Dagmara Trembicka-Brzozowska

Coraz bardziej wybuchowo
— Dagmara Trembicka-Brzozowska

Diabeł tkwi na każdej stronie
— Dagmara Trembicka-Brzozowska

To jedzenie robi jedzenie!
— Dagmara Trembicka-Brzozowska

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.