Na pierwszym roku studiów Wong Chia Chi poznaje studenta Kuang Yu Min, założyciela kółka dramatycznego, którego celem jest podtrzymywanie patriotycznego ducha w narodzie. Wkrótce Kuang ujawnia swój tajny plan wykonania wyroku na jednym z najbardziej wpływowych kolaborantów pracujących na rzecz Japończyków, panu Yee. Najważniejsza rola przypada Wong...

Lee znowu mówi o ludziach grających narzucone przez społeczeństwo role i dopiero po ich odrzuceniu odkrywających ku swojemu zdziwieniu, że są kim innym, niż im się wydawało. W tym przypadku pani z ruchu oporu z wyrokiem na kanalie odkrywa, że spełnienie daje jej nie rola kata, ale rola ofiary. Można oczywiście skonstatować, że dziwnymi ścieżkami chodzi seksualność Azjatek, zwłaszcza kiedy spotykają Tony Leunga, ale jednak uniwersalnych spostrzeżeń o seksualnych tęsknotach każdego z nas jest tutaj wystarczająco dużo, żeby rzecz wziąć bardziej do siebie. Ogólnie, świetne dopełnienie wieczoru zaraz po seansach „Podejrzenia” i „Osławionej” Hitchocka.

Jak to możliwe, żeby film o pożądaniu był tak cholernie chłodny? Okej, nie oczekiwałem od razu od Lee równie wybitnego dzieła co „Tajemnica Brokeback Mountain”, ale „Ostrożnie, pożądanie” w tych scenach, kiedy nie wygląda jak podręcznik kamasutry, wygląda co najwyżej jak „Czarna księga” Verhoevena. I nie jest to, rzecz jasna, komplement.

Nie mówię, że to jest słaby film, ale Lee na pewno stać na więcej. Podobała mi się tutaj zwłaszcza pierwsza retrospekcja, w której rozgorączkowane ideowe dzieciaki zderzają się z ironią świata, za co płacą okrutną cenę. Dalej już widzę tylko chłodny wykład antropologiczny o bliskim pokrewieństwie władzy, seksu, przemocy i zniewolenia.

Na wyróżniony Złotym Lwem w Wenecji obraz Anga Lee można spojrzeć jak na piramidę oczekiwań wobec ambitnego filmu komercyjnego. Od najniższego poziomu kina gatunków, przez twórcze przełamanie schematów i wyjście poza znane konwencje, po ponadczasowe problemy, kształtujące obraz współczesnej kultury. Czuć w tym filmie pokorę: dla literackiego pierwowzoru, bohaterów, historii kina, lecz przede wszystkim – dla widza i jego potencjału odczytania ukrytych sensów. Plus kolejni „złamani” bohaterowie skrywający się pod maską konwenansów i norm społecznych. Stylish!

Ang Lee jest jak kameleon. Nieustannie zmienia gatunki filmowe, „odświeża” te, które, wydawać by się mogło, zdążyły już skostnieć. Tak było np. z anty-westernem „Tajemnica Brokeback Monuntain” czy ekranizacją komiksu „Hulk”. Wierny pozostaje za to emocjonalnemu typowi bohaterów, złamanych, zakłamanych, poszukujących, którzy są nieszczęśliwi, bo nie potrafią wyjść poza ramy poprawności politycznej. Tacy są też w „Ostrożnie, pożądanie” demoniczny urzędnik Mr. Yee (Tony Leung) i naiwna młodością Mrs. Mak (Tang Wei). W tym romansie szpiegowskim zabrakło żaru i autentyzmu uczuć. A diabelskie pożądanie, które połączyło Mr. Yee i Mrs. Mak wygląda trochę jak zimne ognie. Film jest wystudiowany, wystylizowany (dobre, „duszne” i zarazem pełne wizualnego przepychu zdjęcia Rodrigo Prieto), ale chłodny. Psychologia przeważyła nad akcją. Interesujący jest portret grupy studentów z młodzieńczą butą i niefrasobliwością igrających z konspiracją.