Jest to historia młodego mężczyzny, który wstępuje do seminarium, a niedługo później zostaje wcielony do otworzonej właśnie przez Watykan, Szkoły Egzorcyzmów. Tutaj młody ksiądz staje twarzą w twarz ze swoimi największymi demonami, a walcząc ze złem odkrywa prawdziwą wiarę.

„Rytuał” pokazuje, jak rozwój technologii unowocześnia egzorcyzmy. Te odprawia się nadal w sposób tradycyjny, ale ich naukę wspomagają bajeranckie wyświetlacze, komputery i prezentacje. W tej współczesnej scenerii napotykamy konflikt dwóch dobrze znanych bohaterów: wątpiącego nowicjusza i doświadczonego księdza. Stary wyga w mig rozpoznaje obecność Złego, młody jego oznaki czyta jako symptomy psychicznej dysfunkcji, którą należałoby leczyć w psychiatrycznym ośrodku. Racje duchowe i racjonalne ścierają się w sposób dobrze znany. Finał tych zmagań jest również przewidywalny, a mimo to „Rytuał” ogląda się wcale nieźle. Zasługa w tym, przede wszystkim, reżyserskiego warsztatu Mikaela Håfströma, który wywiedzione ze Skandynawii doświadczenie przenosi na grunta Ameryki. Szkoda tylko, że omylił się w wyborze gatunku – wygląda na to, że horror nie jest mu pisany.