Kiedy folkowy muzyk podchodzi do grającego na pogrzebach zespołu i proponuje im wspólny występ, jest przekonany, że współpraca ta pomoże mu jedynie wyleczyć się z alkoholizmu. Członkowie zespołu mają natomiast nadzieję, że gwiazdor umożliwi im zdobycie sławy. Reżyserowi wydaje się, że znalazł dobry temat na film. W pewnym sensie wszyscy mają rację, ale skorzystają na tej przygodzie dużo bardziej, niż myślą...

Jej, dlaczego my nie potrafimy robić takich filmów? Szczerych, bez polityki, bez humoru opartego na k...ach i ch...ach, bez napuszonych gwiazdorów kina akcji, będących ekranizacjami nielektur. Prosta poruszająca historia, świetnie upozorowana na dokument, z barwnymi postaciami, mnóstwem poezji, porywającą muzyką, odrobiną magii i niegłupim morałem. Gorąco polecam.

Są jeszcze w Czechach prawdziwi poeci. I to nie tacy, jak w Polsce, nadęci i z pretensjami. Są pogodnie uśmiechnięci, ale czasem tragiczni, prości i prowincjonalni, ale piękni w tym swoim prowincjonalizmie. I takich ich pokazuje Zelenka w swym prześlicznym filmie, fałszywym dokumencie o pieśniarzu Jaromirze Nohavica, folkowej grupie Czechomor, o alkoholizmie i aniołach. Niesamowicie wdzięczny, zabawny i poruszający film, w którym liczne, poplątane wątki schodzą się na końcu w mądry i poruszający morał, który wcale nie brzmi jak pogadanka umoralniająca. Pięknie śpiewają. No i Jaz Coleman z Killing Joke w przesympatycznej, autoironicznej roli. Ja nie wiem, jak oni to tam robią, w tej Republice Czeskiej, ale za jednego takiego Zelenkę oddam wszystkich Zanussich razem wziętych.