Niedaleko pada twórczość od życia osobistego – przekonuje biografia Violety Parry, słynnej pieśniarki nazywanej chilijską Edith Piaf. W filmie Andrésa Wooda granice między jej prywatnymi losami a historiami zawartymi w tekstach jej piosenek praktycznie nie istnieją. Jedno przenika drugie. Życie dawało początek sztuce, która emocjonalnie pochłaniała tłumy słuchaczy, a samą artystkę stopniowo wyniszczała od środka.