Autor niemal od początku zdradza, że to, kto zabił, jest w tym przypadku najmniej istotne. Soneri odkrywa nie tylko to, że jego ukochana Parma jest przeżarta lichwą, narkotykami i korupcją, ale też że miejscowi lichwiarze, łapówkarze i dealerzy są niczym w porównaniu z tymi, którzy właśnie się pojawili i sięgają zbyt wysoko, by prowincjonalny komisarz policji mógł im zagrozić. Rzecz dotyka wpływu świata kryminalnego na ludzi w prawniczych togach, poselskich ławach czy radach nadzorczych wielkich korporacji.

„Z pustymi rękami” jest powieścią o uniwersalnym przesłaniu, gorzkim portretem nowoczesnego miasta.