Opublikowaną w 1935 roku „Powszechną historię nikczemności” sam Borges określił jako prawdziwy początek swej prozatorskiej drogi literackiej. Cykl „wprawek” publikowanych w latach 1933-1934 na łamach poczytnego, epatującego sensacją i krzykliwymi ilustracjami pisma „Crítica”, owe szkice i fabuły „o charakterze mistyfikacji czy pseudoeseju”, owe ćwiczenia z fałszowania cudzych tekstów złożyły się na tom, który – w przekładzie Andrzeja Sobola-Jurczykowskiego i Stanisława Zembrzuskiego – oddajemy w Państwa ręce.