Świat nawiedza katastrofa - tajemnicza choroba prawie całkowicie wyniszcza ludzkość, zaś naukowcom nie udaje się wymyślić żadnego antidotum. Okazuje się jednak, że sama natura wymyśla sposób na zachowanie ciągłości rodzaju ludzkiego - niektóre dzieci, być może dzięki mutacji, posiadają odporność na zarazę końca świata. Dwoje z nich, wraz ze swym ciężko już chorym opiekunem, mieszka w starej stacji naukowej, którą nazywają własnym Edenem. Jednak niedługo przyjdzie im cieszyć się swobodą - już niedługo postara się ich znaleźć niegdyś tajna, a dzisiaj siejąca postrach organizacja Propatria, dążąca do znalezienia lekarstwa na zarazę...

Intrygujący początek dobrze zapowiadającej się serii. Bardzo przekonywująca wizja postapokaliptycznej Ziemi spustoszonej wirusem z oryginalnymi bohaterami w postaci nastolatków. Spokojna, niemal klasyczna kreska wyraźnie zorientowana na snucie opowieści, a nie zaskakiwanie czytelnika kolejnymi formalnymi fajerwerkami. W sam raz pasująca do smutnego, choć nie ponurego losu jedynych pozostałych przy życiu mieszkańców Edenu. Bardzo równy album, spójna fabuła, wciągająca. Chce się więcej!

Początek serii trochę niemrawy, ale już niosący ze sobą tejamnicę. Endo szatkuje narrację retrospekcjami, które układają się w logiczny ciag przyczynowo -skutkowy. Rysunki bardzo precyzyjne. Rozmowy Eliaha z Cherubimem są świetne. No i wesoły oddział Khana się pojawia. Polecam.